Eylül ayının son haftasından herkese merhaba! Geçen haftaki yazımızda ergenlik döneminin genel özelliklerinden ve kimlik karmaşasından bahsetmiştik. Bu haftaki yazımız, ergenlik döneminde cinsel kimlik oluşumu ve cinsel yönelim üzerine olacak.
 
Ergenlik döneminde salınımı hızla artan testosteron ve östrojen hormonları, bu dönemde cinselliğin önem kazanmasını etkileyen başlıca faktördür. Bununla birlikte, ergenlik dönemindeki bireyler ebeveynlerinden uzaklaşarak akranlarıyla yakınlaşmaya ve klasik tabirle ilgilerini hemcinslerinden karşı cinse kaydırmaya başlarlar. Yeni şeyler keşfetmeye yönelik artan merak ve hem hormonal hem de fiziksel değişikliklerin etkisiyle birlikte cinsellik ergenler için başlıca gündem haline gelir. Kendi cinsel kimliklerini oluşturmaya ve cinsel yönelimlerini keşfetmeye başladıkları bu süreç bazı ergenler için oldukça kafa karıştırıcı olabilir.
 
Geleneksel toplumda, kadın ve erkek olmak üzere iki biyolojik cinsiyete sahip olan bireylerin bu biyolojik cinsiyetleriyle özdeşleşmeleri ve cinsel ilgisini karşı cinse yöneltmesi beklenir. Öte yandan, son yıllarda ergen bireylerin (Z kuşağının) kendi cinsel kimlikleri ve yönelimleri konusundaki farkındalıkları artmaya başlamıştır. Hem kimliğini hem cinsel kimliğini oluşturmaya başlayan genç birey bu dönemde, toplumun öğretileri ile kendi isteklerinin, duygu, düşünce ve inanç sisteminin farklı olması sebebiyle büyük zorluklar yaşayabilir. Yaşadığı bu bilişsel çelişki ergen bireyde yalnızlık ve yalıtılmıştık hissine yol açabilir ve toplumdan izole olmaya yöneltebilir. Çok küçük yaştan itibaren kendisine öğretilen cinsiyet rolleriyle uyumlanmaya çalışan ergen, hormonal ve psikososyal faktörlerin de etkisiyle kendi cinsel kimliğini keşfetmeye yönelik yeni girişimlerde bulunabilir. Bu durumun ortaya çıkması, heteroseksüel olmayan cinsel yönelimlerin bir tercih, seçim ve çevre tarafından yapılan bir manipülasyon olduğu anlamına gelmemelidir. Cinsel kimliğin oluşması ve cinsel yönelimin fark edilmesi zamansal olarak ergenlik dönemine denk geldiği için daha küçük yaştaki çocuklarda kendi cinselliğine yönelik sorgulamalara çoğunlukla rastlanmamaktadır.
 
Ergenlik döneminde ilginin oyundan ve akademik başarıdan fiziksel görünüşe, cinselliğe ve klasik tabirle karşı cinsle olan ilişkiye kayması ebeveynler için de oldukça yeni bir deneyimdir. Bazı ebeveynler, cinsel kimlik karmaşası yaşayan çocuklarının arkadaşlarından, dizi-filmlerden veya sosyal medyadan etkilenerek bu çelişkiye düştüklerini düşünerek çocuklarına birtakım kısıtlamalar koyabilirler. Cinsel kimliği ve yönelimi konusunda kafa karışıklığı yaşayan ergen, kendini keşfetmeye ve yeni roller aramaya başlamış olabileceği gibi aslında doğuştan getirdiği bir cinsel kimliği/yönelimi fark ediyor da olabilir. Bu ayrımı yapabilmek ebeveynlerin çocuklarına doğru bir şekilde rehberlik edebilmesi açısından oldukça önemlidir. Her iki durumda da ergenin ihtiyacı olan ilk şey, ebeveynlerinden göreceği koşulsuz olumlu kabuldür. Ebeveynin cinsellik konusunda konuşmaya açık olması, çocuğuna cinsel eğitim verebilmesi ve yaşadığı çelişkiler konusunda ona rehberlik edebilmesi hem psikolojik sağlığı hem cinsel sağlığı korumaya yardımcı olacaktır. Elbette ki her ebeveyn hem kuşak farkı hem de toplumsal normlar sebebiyle cinsel kimlik ve yönelim konusunda çocuğuna rehberlik edebilecek bilgi düzeyine sahip olmayabilir. Böyle bir durumda, hem ebeveynin kendi cinsel bilgi düzeyini arttırmak hem de çocuğuna bu konuda rehberlik edebilecek bir uzmana yönlendirmek konusunda açık fikirli olması önemlidir. 
 
Siz de benzer bir süreçten geçen bir ebeveynseniz  deneyimli çocuk ve ergen psikoterapistlerimizle iletişime geçebilirsiniz.
 
Uzm. Psk. Büşra Seldüz